του Hull , του Brunel University London.
Οι ερευνητές πήραν δείγματα άγριων μυδιών από οκτώ παράκτιες περιοχές γύρω από το Ηνωμένο Βασίλειο και οκτώ σούπερ μάρκετ. Το 100% αυτών περιείχε μικροπλάσματα.
Τα μύδια τρώνε διηθώντας το θαλασσινό νερό μέσα από το σώμα τους, απορροφώντας μικρά σωματίδια πλαστικού μαζί με τη τροφή τους.
Τα μύδια από τα σούπερ μάρκετ, τα οποία προέρχονταν από διάφορα μέρη του κόσμου, είχαν περισσότερα σωματίδια σε αυτά από εκείνα που είχαν πρόσφατα αλιευθεί, σύμφωνα με τη μελέτη. Αν και τα μικροπλάστικά βρέθηκαν σε όλα τα δείγματα, τα θαλασσινά είναι μόνο ένας τρόπος που θα μπορούσε να εμφανιστεί στη διατροφή των ανθρώπων, καθώς τα μικροπλάστικά έχουν βρεθεί σε άλλες πηγές τροφίμων και πόσιμο νερό και μπορούν ακόμη και να εισπνευσθούν, η καθηγήτρια Jeanette Rotchell, Sciences, University of Hull, είπε."Είναι ολοένα και πιο προφανές ότι η παγκόσμια μόλυνση του θαλάσσιου περιβάλλοντος από μικροπλαστικά έχει αντίκτυπο στην άγρια φύση και η είσοδός του στην τροφική αλυσίδα αποτελεί ένα μονοπάτι για τα απορρίμματα που πετούμε να μας επιστραφούν μέσω της διατροφής μας", ανέφερε.
Η εμφάνιση μικρών πλαστικών σωματιδίων στις παραλίες και στα παράκτια ύδατα αναφέρθηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1970, και δυστυχώς η κατανομή των μικροπλαστικών είναι παγκόσμια, συμπεριλαμβανομένων του ανοικτού ωκεανού.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το 2010, ο κόσμος παρήγαγε 275 εκατομμύρια μετρικούς τόνους πλαστικών αποβλήτων και 4,8 έως 12,7 εκατομμύρια μετρικοί τόνοι αυτών των πλαστικών εισήλθαν στον ωκεανό. Είναι πιθανό ότι η ποσότητα πλαστικών αποβλήτων στον ωκεανό θα συνεχίσει να αυξάνεται, κυρίως λόγω της αμείλικτης αύξησης της κατανάλωσης πλαστικών και της συνεχούς ανεπάρκειας των πρακτικών επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης και διαχείρισης αποβλήτων σε πολλά μέρη του κόσμου.
Μεγαλύτερα κομμάτια πλαστικού διασπώνται στον ωκεανό σε μικροπλάστικά, γενικά μικρότερα από 1 mm σε κλίμακα μικρομέτρων. Διάφορες πηγές είναι τα καλλυντικά, τα είδη ένδυσης και οι βιομηχανικές διαδικασίες. Καθώς τα πλαστικά δεν καταστρέφονται, παραμένουν στο περιβάλλον σε υψηλά επίπεδα, ιδιαίτερα στα υδρόβια και θαλάσσια οικοσυστήματα και κατά συνέπεια απορροφώνται και ενσωματώνονται και συσσωρεύονται στα σώματα και τους ιστούς πολλών οργανισμών. Εξαιτίας αυτού, οι επιπτώσεις των μικροπλαστικών στο θαλάσσιο οικοσύστημα αποτελούν αιτία αυξανόμενης ανησυχίας μεταξύ των επιστημόνων.
Η εμφάνιση μικρών πλαστικών σωματιδίων στις παραλίες και στα παράκτια ύδατα αναφέρθηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1970, και δυστυχώς η κατανομή των μικροπλαστικών είναι παγκόσμια, συμπεριλαμβανομένων του ανοικτού ωκεανού.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το 2010, ο κόσμος παρήγαγε 275 εκατομμύρια μετρικούς τόνους πλαστικών αποβλήτων και 4,8 έως 12,7 εκατομμύρια μετρικοί τόνοι αυτών των πλαστικών εισήλθαν στον ωκεανό. Είναι πιθανό ότι η ποσότητα πλαστικών αποβλήτων στον ωκεανό θα συνεχίσει να αυξάνεται, κυρίως λόγω της αμείλικτης αύξησης της κατανάλωσης πλαστικών και της συνεχούς ανεπάρκειας των πρακτικών επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης και διαχείρισης αποβλήτων σε πολλά μέρη του κόσμου.
Μεγαλύτερα κομμάτια πλαστικού διασπώνται στον ωκεανό σε μικροπλάστικά, γενικά μικρότερα από 1 mm σε κλίμακα μικρομέτρων. Διάφορες πηγές είναι τα καλλυντικά, τα είδη ένδυσης και οι βιομηχανικές διαδικασίες. Καθώς τα πλαστικά δεν καταστρέφονται, παραμένουν στο περιβάλλον σε υψηλά επίπεδα, ιδιαίτερα στα υδρόβια και θαλάσσια οικοσυστήματα και κατά συνέπεια απορροφώνται και ενσωματώνονται και συσσωρεύονται στα σώματα και τους ιστούς πολλών οργανισμών. Εξαιτίας αυτού, οι επιπτώσεις των μικροπλαστικών στο θαλάσσιο οικοσύστημα αποτελούν αιτία αυξανόμενης ανησυχίας μεταξύ των επιστημόνων.
Απέναντι Όχθη
Ο συντάκτης
σας επιτρέπει να αντιγράψετε το κείμενό του, μόνο εφόσον αναφέρετε την πηγή με Live
URL του άρθρου.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Άφησε το σχόλιο σου