εβδομάδες και μετά να υποκύψουν τραγικά στην
ασθένεια ή σε άλλες ατυχίες. Άλλοι είναι προορισμένοι να φτάσουν μέχρι το όριο ενός αιώνα, ίσως ακόμα και λίγο παραπάνω και να
δοκιμάσουν κάθε γεύση που προσφέρει η ζωή: το θρίαμβο, την απελπισία, τη χαρά, το μίσος και την αγάπη. Ποτέ δεν ξέρουμε.
Αλλά είτε ζήσουμε μια ημέρα ή έναν αιώνα, ένα μόνιμο κεντρικό ερώτημα παραμένει πάντα: Ποιο είναι το νόημα της ζωής; Τι κάνει τις ζωές μας να έχουν νόημα;Ο σκοπός της ζωής μας είναι να αναζητήσουμε την ευτυχία. Φαίνεται ότι αυτό ανάγεται στην κοινή λογική και Δυτικοί (στοχαστές, από τον Αριστοτέλη μέχρι τον Γουίλιαμ Τζέημς, έχουν συμφωνήσει με αυτή την άποψη. Αλλά μια ζωή βασισμένη στην αναζήτηση της προσωπικής ευτυχίας δεν είναι από τη φύση της εγωκεντρική, δεν έχει ακόμα και ένα στοιχείο αυταρέσκειας; Όχι απαραίτητα. Γιατί στην πραγματικότητα, έρευνες επί ερευνών έχουν δείξει πως οι δυστυχισμένοι άνθρωποι είναι αυτοί, που έχουν την τάση να είναι επικεντρωμένοι στον εαυτό τους, και είναι συχνά ακοινώνητοι, σκεπτικοί, ακόμα και ανταγωνιστικοί. Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι, σε αντίθεση με τους δυστυχισμένους, θεωρούνται περισσότερο κοινωνικοί, ευπροσάρμοστοι, δημιουργικοί και είναι σε θέση να υπομείνουν τις καθημερινές δοκιμασίες της ζωής με μεγαλύτερη αντοχή. Και το πιο σπουδαίο, οι ευτυχισμένοι άνθρωποι διαπιστώνεται ότι είναι πιο στοργικοί και επιεικείς από ό,τι οι δυστυχείς. Οι ερευνητές έχουν επινοήσει μερικά ενδιαφέροντα πειράματα που αποδεικνύουν ότι οι ευτυχισμένοι άνθρωποι παρουσιάζουν μια συγκεκριμένη ποιότητα ανοιχτοσύνης, μια προθυμία να πλησιάσουν και να βοηθήσουν τους άλλους. Κατάφεραν για παράδειγμα, να προκαλέσουν μια ευχάριστη διάθεση στο υποκείμενο ενός πειράματος κανονίζοντας να βρει το άτομο αυτό αναπάντεχα ορισμένα χρήματα σε ένα τηλεφωνικό θάλαμο. Κάνοντας τον άγνωστο, πέρασε από εκεί ένας από τους ερευνητές από τον οποίο τάχα έπεσαν στο έδαφος ένα σωρό χαρτιά που κρατούσε. Οι ερευνητές ήθελαν να δουν αν το υποκείμενο του πειράματος θα έτρεχε να βοηθήσει τον άγνωστο και να μαζέψει τα σκόρπια χαρτιά του. Πράγμα που έγινε. Σε ένα άλλο σενάριο, η διάθεση των υποκειμένων στο πείραμα ανέβηκε με το άκουσμα μιας ευχάριστης μουσικής, και ύστερα τους πλησίασε κάποιος που βρισκόταν τάχα σε ανάγκη, ο οποίος συνεργαζόταν με τον υπεύθυνο του πειράματος, και τους ζήτησε να του δανείσουν ελάχιστα χρήματα. Οι ερευνητές νακάλυψαν ότι τα υποκείμενα του πειράματος που ένιωθαν χαρούμενα υπήρχε μεγαλύτερη ιθανότητα να βοηθήσουν κάποιον ή να δανείσουν χρήματα σε σχέση με μια άλλη "ομάδα ελέγχου" με ανθρώπους στους οποίους παρουσιάστηκε η ίδια ευκαιρία να βοηθήσουν αλλά χωρίς να έχει προηγηθεί μια τόνωση της διάθεσης τους. Παρόλο που αυτού του είδους τα πειράματα έρχονται σε αντίθεση με την αντίληψη ότι η επιδίωξη και η επίτευξη της προσωπικής ευτυχίας οδηγούν κατά ένα τρόπο στον εγωισμό και την αυταρέσκεια, μπορούμε όλοι να πειραματιστούμε και μόνοι μας στο εργαστήριο της καθημερινής μας ζωής. Ας υποθέσουμε, για παράδειγμα, πως έχουμε κολλήσει στην κίνηση των αυτοκινήτων. Μετά από είκοσι λεπτά, επιτέλους αρχίζουμε και πάλι να προχωράμε με ρυθμό χελώνας. Τότε βλέπουμε κάποιον σε ένα άλλο αμάξι να μας κάνει σήμα ότι θέλει να περάσει κάθετα μπροστά μας. Αν έχουμε καλή διάθεση, είναι πιθανότερο να σταματήσουμε και διευκολύνοντας τον να του κάνουμε σήμα να προχωρήσει. Αν αισθανόμαστε άσχημα, η αντίδραση μας μάλλον θα είναι να επιταχύνουμε και να κλείσουμε έτσι το κενό. "Αφού εγώ έχω κολλήσει εδώ περιμένοντας τόση ώρα, γιατί όχι και αυτός;" Ξεκινάμε λοιπόν με το βασικό συλλογισμό ότι ο σκοπός της ζωής μας είναι η αναζήτηση της ευτυχίας. Είναι αυτό το όραμα της ευτυχίας ως υπαρκτός και δεδομένος στόχος, που μπορεί να μας οδηγήσει να κάνουμε βήματα για την απόκτηση του. Και καθώς αρχίζουμε να εντοπίζουμε τους παράγοντες που οδηγούν σε μια πιο ευτυχισμένη ζωή, θα μάθουμε πως η αναζήτηση της ευτυχίας προσφέρει οφέλη όχι μόνο στο άτομο, αλλά επίσης και στην οικογένεια του ατόμου αυτού και στην κοινωνία ως σύνολο.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Άφησε το σχόλιο σου