Translate

Διογένης

Μια μέρα, καθώς έκανε έναν πρωινό περίπατο ο Πλάτων δίπλα στη θάλασσα, είδε έναν άνθρωπο. Ήταν νωρίς το πρωί, κάπως σκοτεινά – δεν είχε ανατείλει ακόμη ο ήλιος. Δεν μπορούσε να διακρίνει ποιος ήταν εκείνος ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος ήταν ο Διογένης κι έφερνε με ένα κουτάλι… Πήγαινε στη θάλασσα, έπαιρνε νερό με το κουτάλι – είχε ανοίξει μια μικρή τρύπα στην άμμο – έριχνε νερό μέσα στην άμμο κι έπειτα πήγαινε πάλι πίσω.
Ο Πλάτων που στεκόταν εκεί είδε τι έκανε. Έμοιαζε με τρελό. Για μια στιγμή σκέφτηκε, ΄΄Καλύτερα να μην ανακατευτώ.΄΄ Έτσι είναι όμως ο νους, τον πιάνει η περιέργεια: ΄΄Ίσως να μην είναι τρελός΄ ίσως να κάνει κάτι με νόημα κι εγώ δεν το αντιλαμβάνομαι. Και γιατί είναι κακό να τον ρωτήσω;΄΄ Είπε λοιπόν, ΄΄Με συγχωρείς που σε διακόπτω. Δεν θέλω να σε διακόψω – ίσως να κάνεις κάποια σπουδαία δουλειά – αλλά τι συμβαίνει;΄΄

Ο Διογένης είπε, ΄΄Προσπαθώ να αδειάσω τη θάλασσα.΄΄

Ο Πλάτων είπε, ΄΄Θεέ μου, με αυτό το κουταλάκι;΄΄

Κι έπειτα όπως ανέτειλε ο ήλιος, ο Διογένης άρχισε να γελάει και είπε, ΄΄Πλάτων, τι άλλο άραγε κάνεις κι εσύ;΄΄ Τότε ο Πλάτων αναγνώρισε το Διογένη. Ζούσε γυμνός, αλλά εκείνη την ημέρα ήταν σκεπασμένος με ένα ύφασμα, μόνο και μόνο για να κρυφτεί, έτσι ώστε να μην τον αναγνωρίσει από την αρχή ο Πλάτων. Αλλιώς μπορεί να μην τον είχε διακόψει.

Ο Πλάτων έμεινε άναυδος, δεν μπορούσε να απαντήσει. Ο Διογένης είπε, ΄΄Αυτό ακριβώς προσπαθείς να κάνεις. Ο νους σου δεν είναι παρά ένα κουταλάκι και προσπαθείς με αυτό να εξαντλήσεις την ωκεανική ύπαρξη. Αυτό που κάνω είναι απλώς για να σου το θυμίσω… Ξέρω ο ίδιος ότι δεν γίνεται. Πρέπει κι εσύ να θυμάσαι ότι αυτό που κάνεις δεν γίνεται.΄΄
Share on Google Plus

About Απέναντι Όχθη

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε το σχόλιο σου