Στη χώρα μου είμαι σε χώρα μακρινή γελάω κλαίγοντας, χωρίς ελπίδα περιμένω διασκεδάζω χωρίς ευχαρίστηση καμιά είμαι δυνατός κι όμως δύναμη δεν έχω, ούτ’ εξουσία τίποτα δεν μου ανήκει: η αβεβαιότητα είναι η μόνη μου περιουσία.
Κερδίζω σ' όλα κι όμως χαμένος παραμένω. Όταν ξημερώνει, στο Θεό λέω καληνύχτα
κι όταν ξαπλώνω φοβάμαι πως θα πέσω.
Frangois Villon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου