Translate

Προσκόλληση - ταύτηση

Είναι δυνατό να είμαστε ολότελα ελεύθεροι από την προσκόλληση, που είναι ένα από τα χαρακτηριστικά, μια από τις ιδιότητες του εαυτού; Ο ένας είναι προσκολλημένος στη φήμη του, στο όνομα του, στις εμπειρίες του. Ο άλλος είναι προσκολλημένος σε όσα έχει πει. Αν θέλετε πραγματικά να ελευθερωθείτε από τον εαυτό,
τούτο σημαίνει, καμιά προσκόλληση. Αυτό δεν σημαίνει ότι γίνεσαι ξεκομμένος, αδιάφορος, αποτραβιέσαι και κλείνεσαι, πράγμα που θα ήταν μια άλλη δραστηριότητα του εαυτού. 
Πριν ο εαυτός ήταν προσκολλημένος, τώρα ο εαυτός λέει << Δεν θα είμαι προσκολλημένος>> Αλλά αυτό είναι πάλι κίνηση του εαυτού.. Όταν δείτε ότι ένα από τα βασικά στοιχεία του εαυτού είναι η προσκόλληση, και όταν καταλάβετε τι δημιουργεί αυτή η προσκόλληση στον κόσμο, και τι προκαλεί στη σχέση σας με κάποιον άλλο, καβγάδες, διχόνοια, όλη την ασχημία της σχέσης- αν δείτε την αλήθεια της προσκόλλησης, τότε ελευθερώνεστε από αυτήν. Η ίδια η αντίληψη σου σε ελευθερώνει..

Συνειδητοποιείς ότι έχεις προσκολλήσεις, και επίσης δυνατά συναισθήματα μίσους, ζήλιας, ανταγωνισμού, συμπάθειας και αντιπάθειας. Μήπως επειδή είναι τόσο δυνατά επιβάλλονται και κατευθύνουν τις πράξεις μας; Εξετάζουμε, παρατηρούμε τα συναισθήματα και τις προσκολλήσεις μας που ολοφάνερα είναι πιο δυνατές και βλέπουμε ότι δρουν σαν εμπόδια στην καθαρή, χωρίς σύγχυση σκέψη, στην ξεκάθαρη πράξη. Έχουμε επίγνωση για αυτό η το παίρνουμε σαν κάτι δεδομένο; Λέμε <<Ναι, έχω πολύ δυνατά συναισθήματα, έχω φοβερή προσκόλληση αλλά δεν πειράζει. Αυτά είναι μέρος της ζωής. Δεν με πειράζει να αγωνίζομαι. Δεν με πειράζει να έχω καβγάδες με τον καθένα>> Όταν κάποιος λέει ότι έχει επίγνωση τι εννοεί με αυτό;- Ότι ξέρει, ότι αναγνωρίζει; Είναι η σκέψη που αναγνωρίζει την προσκόλληση; Όταν κάποιος λέει<< Ναι, είμαι προσκολλημένος>> είναι η δραστηριότητα της σκέψης που λέει << είμαι προσκολλημένος>>..
Όταν υπήρχε η διαίρεση ανάμεσα στο Εγώ και στην προσκόλληση, εγώ μπορούσα να κάνω κάτι σχετικά με αυτήν. Θα μπορούσα να προσπαθούσα να την ελέγξω, θα μπορούσα να πω << Πρέπει να την εξαλείψω>>, πράγμα που λέμε συνεχεία. Αλλά αν η προσκόλληση είμαι εγώ, τι μπορώ να κάνω εγώ; Δεν μπορώ να κάνω τίποτε. Μπορώ μόνο να παρατηρήσω. Πριν δρούσα πάνω στην προσκόλληση μου, τώρα δεν μπορώ σε αυτήν, διότι αυτή είμαι εγώ. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να παρατηρώ. Η παρατήρηση είναι τώρα το πιο σημαντικό, και όχι το τι μπορώ να κάνω για αυτή την προσκόλληση....


ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ= ΠΛΗΡΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ


Ώστε υπάρχει παρατήρηση και όχι το << εγώ παρατηρώ>>, Υπάρχει μόνο η παρατήρηση. Αν σε αυτή την παρατήρηση αρχίσω να επεμβαίνω και να λέω,<< εγώ δεν πρέπει να είμαι προσκολλημένος>>, έχω κιόλας ξεμακρύνει, λέω ότι η προσκόλληση δεν είμαι εγώ. Στην παρατήρηση δεν υπάρχει εκλογή, δεν υπάρχει κατεύθυνση, υπάρχει μόνο καθαρή απόλυτη παρατήρηση, και τότε το πράγμα εκείνο που παρατηρείται διαλύεται. Προηγουμένως, αντιστεκόσασταν σε αυτό το ελέγχατε, το καταπιέζατε, δρούσατε πάνω σε αυτό αλλά τώρα, σε αυτή την παρατήρηση συγκεντρώνεται όλη η ενέργεια. Και μόνο όταν λείπει αυτή η ενέργεια παρουσιάζεται η προσκόλληση. Όταν υπάρχει η πλήρης παρατήρηση, χωρίς καμιά παρεμβολή της σκέψης - γιατί να μπαίνει μέσα εδώ η σκέψη;- παρατηρείται απλά όπως θα παρατηρούσατε και μια μύγα. Παρατηρήστε απλά και μόνο με τον ίδιο τρόπο τα συναισθήματα σας και τις προσκολλήσεις σας . Τότε υπάρχει η συγκέντρωση όλης της ενέργειας σε αυτή την παρατήρηση. Επομένως δεν υπάρχει η προσκόλληση. Μόνο οι μη νοήμονες έχουν την προσκόλληση, μόνο εκείνοι που δεν βλέπουν όλα τα επακόλουθα της προσκόλλησης. Από αυτούς όμως είναι γεμάτος ο κόσμος, αυτοί είναι το ισχυρότερο στοιχείο στον κόσμο και εμείς είμαστε παγιδευμένοι σε αυτό.
Αλλά όταν φτάσεις να το παρατηρήσεις αυτό από κοντά, τότε δεν είσαι πια παγιδευμένος σε αυτό και δεν σκορπάς πια την ενέργεια σου σε κάτι που δεν έχει σημασία..Η ενέργεια σου συγκεντρώνεται τώρα ολότελα στην παρατήρηση, και επομένως υπάρχει η διάλυση, η εξαφάνιση της προσκόλλησης. Δοκιμάστε το, κάνετέ το και θα ανακαλύψετε. Πρέπει όμως να το εξετάσετε από πολύ, πολύ κοντά, έτσι που ο νους σας να είναι απόλυτα καθαρός στην παρατήρηση. Μόνο αυτοί που δεν έχουν επίγνωση του κίνδυνου πέφτουν στο γκρεμό. Τη στιγμή που έχεις επίγνωση κάνεις πίσω. Η προσκόλληση είναι κίνδυνος επειδή γεννάει το φόβο, την αγωνία, το μίσος και τη ζήλια, το να σε κατέχουν και το να μη σε κατέχουν - όλο αυτό είναι ένας φοβερός κίνδυνος. Και όταν βλέπεις τον κίνδυνο, δρας.........
Προσκολληση σημαινει πιανομαι, κρατιεμαι, εχω το αισθημα οτι ανηκω σε καποιον και καποιος ανηκει σε μενα. Η καλλιεργεια της αποκολλησης γενναει ελειψη στοργης, ψυχροτητα, σπασιμο της
σχεσης. Ειναι η καλλιεργεια του αντιθετου. Φυσικα, ειναι ετσι. Αν η αποκολληση ειναι το αντιθετο της προσκολλησης, τοτε αυτη η αποκολληση ειναι μια ιδεα, μια εννοια, ενα συμπερασμα που επλασε η σκεψη σαν αποτελεσμα της αντιληψης της οτι η προσκολληση δημιουργει ενα σωρο βασανα, ταραχη, πολλη συγκρουση, ζηλεια. Ετσι η σκεψη λεει << Ειναι πολυ καλυτερα να ειμαι αποκολλημενος>> Η αποκολληση ειναι ενα μη - γεγονος, ενω η προσκολληση ειναι το γεγονος.
Οταν υπαρχει η προσκολληση, η καλλιεργεια της αποκολλησης ειναι μια κινηση προς την αυταπατη. Και σε αυτη την αυταπατη γινεσαι ψυχρος, σκληρος, πικρος απομονωμενος χωρις καμια αισθηση στοργης. Αυτο ειναι που κανουμε ολοι μας ζουμε στο μη - γεγονος.
Μπορειτε να αντιμετωπισετε το γεγονος οτι ειστε προσκολλημενος, οχι μονο σε ενα προσωπο,
σε μια ιδεα, σε μια πιστη, αλλα και στις δικες σας εμπειριες, κατι που ειναι πολυ πιο επικινδυνο. Οι εμπειριες σας σας δινουν μια αισθηση διεγερσης, μια αισθηση οτι ειστε ζωντανος. Αν εχει κανεις επιγνωση οτι ειναι προσκολλημενος, βλεπει ολες τις συνεπειες αυτης της προσκολλησης- αγωνια, ελλειψη ελευθεριας, θυμο, ζηλεια, μισος. Στην προσκολληση υπαρχει μια αισθηση ασφαλειας σταθεροτητας, μια αισθηση οτι σε φυλαγουν, οτι σε προστατευουν. Κι ετσι υπαρχει ο κατεχων και ο κατεχομενος και επομενως θα υπαρχει αναγκαστικα ζηλια, φοβος, αγωνια , και ολα τα σχετικα. Ετσι βλεπουμε τις συνεπειες ολου αυτου του πραγματος , οχι την περιγραφη του αλλα την πραγματικοτητα του..
Εγω ειμαι προσκολλημενος σε σενα εξαιτιας της μοναξιας μου και αυτη η προσκολληση που γεννιεται απο την μοναξια λεει << Σε αγαπω>> Νιωθω μια επικοινωνια επειδη και εσυ εισαι στην ιδια θεση. Δυο ανθρωποι πιανονται ο ενας απο τον αλλο εξαιτιας της μοναξιας τους,
εξαιτιας της καταθλιψης τους, της μη ευτυχιας τους. Τι συμβαινει τοτε; Εγω δεν πιανομαι απο σενα, αλλα απο μια ιδεα, απο κατι που θα μα βοηθησει να ξεφυγω απο τον εαυτο μου..
Μπορει να εισαι προσκολλημενος σε μια εμπειρια, σε ενα περιστατικο, που σου εδωσε μεγαλη διεγερση, μεγαλη αισθηση εξαρσης, μια αισθηση δυναμης η ασφαλειας και εσυ προσκολλιεσαι σε αυτο. Αυτη η που ειχες καποτε, τι ειναι; Αυτη η εμπειρία έχει εγγραφεί στο νου κι εσύ προσκολλιέσαι σε αυτήν. Αυτό το κάτι στο οποίο προσκολλιέσαι είναι νεκρό
αλλά και εσύ γίνεσαι έτσι νεκρός.. Αν το δείτε όλο αυτό, χωρίς καμιά κατεύθυνση, χωρίς κανένα κίνητρο, απλώς παρατηρώντας το, τότε θα δείτε ότι η ενόραση παρουσιάζει το όλο πράγμα σαν σε χάρτη. Όταν μια φορά υπάρξει αυτή η ενόραση, το πράγμα αυτό εξαφανίζεται ολοκληρωτικά και τότε δεν είσαι πια προσκολλημένος..


Τζίντου Κρισναμούρτι


Share on Google Plus

About Απέναντι Όχθη

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε το σχόλιο σου