Έννοιες όπως εναλλακτικό, αλληλέγγυο ή και δίκαιο εμπόριο ακούγονται αρκετά συχνά τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Οι έννοιες αυτές μπορεί να έγιναν γνωστές σε πολλούς λόγω της οικονομικής κρίσης που αντιμετωπίζουμε, όμως το διαφορετικό αυτό είδος εμπορίου υπάρχει εδώ και δεκαετίες, ενώ προέρχεται από
κοινωνίες κάποιων αιώνων πίσω. Θα δώσουμε στο σημείο αυτό μία σύντομη ανασκόπηση για το τι είναι από που προήλθε και πως διαμορφώθηκε το εναλλακτικό εμπόριο. Το εναλλακτικό εμπόριο συνδυάζει το εμπόριο με την ευαισθητοποίηση του κοινού για την καταπολέμηση της φτώχειας, στηρίζοντας με αυτόν τον τρόπο παραγωγούς από αναπτυσσόμενες χώρες ενώ παράλληλα τους βοηθά να αναπτυχθούν.
Στόχος του εναλλακτικού εμπορίου είναι μια πιο ανθρωποκεντρική εμπορική διαδικασία βασισμένη στον αμοιβαίο σεβασμό μεταξύ παραγωγών, εισαγωγέων, καταστημάτων και καταναλωτών. Επιπλέον δίνεται η δυνατότητα στον καταναλωτή να γνωρίσει τον πολιτισμό, την ταυτότητα, αλλά και τις συνθήκες που στις οποίες ζουν οι παραγωγοί.
Καθ ‘όλη τη δεκαετία του 1960 και του 1970, το κίνημα του δίκαιου εμπορίου προσπαθούσε να φέρει στις δυτικές αγορές προϊόντα που προέρχονται από χώρες που είχαν αποκλειστεί για πολιτικούς λόγους. Χιλιάδες εθελοντές πωλούσαν καφέ από την Αγκόλα και τη Νικαράγουα σε Worldshops, στο πίσω μέρος των εκκλησιών, από τα σπίτια τους και από περίπτερα σε δημόσιους χώρους. Χρησιμοποιούσαν την πώληση των προϊόντων ως όχημα για να παραδώσουν το μήνυμά τους: να δοθεί σε οικονομικά ασθενέστερους παραγωγούς μια δίκαιη ευκαιρία και να υποστηριχτεί η ανάπτυξή τους.
Μπορεί οι πωλήσεις να μην άνθισαν, όμως το κίνημα εξαπλώθηκε, δεκάδες οργανισμοί δίκαιου εμπορίου δημιουργήθηκαν καθώς και οργανώθηκαν δράσεις και εκστρατείες ενάντια της εκμετάλλευσης και της ξένης κυριαρχίας. Τα ιδεώδη του Νέλσον Μαντέλα, του Julius Nyerere και των Nicaragua Sandinistas έγιναν γνωστά: το δικαίωμα στην ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση, στην ισότιμη πρόσβαση στις αγορές και τους καταναλωτές του κόσμου.
Παρόλο που τo δίκαιο εμπόριο εμφάνιζε συνεχώς αυξανόμενες πωλήσεις, η διάθεσή τους γινόταν αποκλειστικά σε Worldshops. Ο μόνος τρόπος για την αύξηση των ευκαιριών πώλησης ήταν να αρχίσουν να προσφέρουν προϊόντα του δίκαιου εμπορίου, όπου οι καταναλωτές συνήθως ψωνίζουν σε μεγάλα κανάλια διανομής. Το πρόβλημα ήταν να βρούμε έναν τρόπο για να επεκτείνει τη διανομή χωρίς να διακυβεύεται η εμπιστοσύνη των καταναλωτών στα προϊόντα δίκαιου εμπορίου και την προέλευσή τους.
Μια λύση βρέθηκε το 1988, όταν ξεκίνησε το πρώτο σήμα Fairtrade, Max Havelaar. Η ανεξάρτητη πιστοποίηση επέτρεψε τα προϊόντα να πωλούνται εκτός των Worldshops φθάνοντας σε ένα μεγαλύτερο τμήμα των καταναλωτών και ενίσχυσε έτσι σημαντικά τις πωλήσεις του δίκαιου εμπορίου. Η πρωτοβουλία για τη σήμανση και επέτρεψαν στους πελάτες και τους διανομείς να γνωρίζουν την προέλευση των προϊόντων για να επιβεβαιώνουν ότι από την αγορά επωφελούνται πραγματικά οι παραγωγοί. Η πρωτοβουλία ήταν μια μεγάλη επιτυχία και είχε αναπαραχθεί σε πολλές άλλες αγορές: στα επόμενα χρόνια, παρόμοιες μη κερδοσκοπικές οργανώσεις σήμανσης δίκαιου εμπορίου έχουν συσταθεί σε άλλες χώρες της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής.
Το 1997 δημιουργήθηκε η Fairtrade Labelling Organizations International (FLO). Η FLO είναι ένας οργανισμός ομπρέλα του οποίου αποστολή είναι να καθορίσει τα πρότυπα του δίκαιου εμπορίου, να στηρίζει, να επιθεωρεί και να πιστοποιεί μειονεκτούντες παραγωγούς και να εναρμονίσει το μήνυμα Fairtrade σε όλο το κίνημα. Το 2002, η FLO ξεκίνησε την Διεθνή Πιστοποίηση Fairtrade Mark. Οι στόχοι ήταν η βελτίωση της προβολής του σήματος στα ράφια των σούπερ μάρκετ, να διευκολύνει το διασυνοριακό εμπόριο και να απλουστεύσει τις διαδικασίες εξαγωγής τόσο για τους παραγωγούς όσο και τους εξαγωγείς.
Τον Ιανουάριο του 2004, η FLO χωρίστηκε σε δύο ανεξάρτητους οργανισμούς: FLO International, η οποία θέτει τα πρότυπα του δίκαιου εμπορίου και παρέχει στήριξη στους παραγωγούς, και FLO-CERT η οποία ελέγχει και πιστοποιεί τις οργανώσεις παραγωγών. Ο στόχος της διάσπασης ήταν να εξασφαλισθεί η αμεροληψία, η ανεξαρτησία της διαδικασίας πιστοποίησης και συμμόρφωσης με τα πρότυπα ISO 65 για φορείς πιστοποίησης προϊόντων.
Επί του παρόντος, πάνω από 20 πρωτοβουλίες επισήμανσης είναι μέλη της FLO International. Υπάρχουν τώρα Fairtrade σήματα πιστοποίησης σε δεκάδες διαφορετικά προϊόντα, με βάση την πιστοποίηση FLO για τον καφέ, το τσάι, το ρύζι, τις μπανάνες, τα μάνγκο, το κακάο, το βαμβάκι, τη ζάχαρη, το μέλι, τους χυμούς φρούτων, τους ξηρούς καρπούς, τα φρέσκα φρούτα, τα βότανα, τα μπαχαρικά, το κρασί, τις μπάλες ποδοσφαίρου κλπ.
Σε μια προσπάθεια να συμπληρώσουν το σύστημα πιστοποίησης Fairtrade και να επιτρέψουν και στους βιοτέχνες, να πωλούν επίσης τα προϊόντα τους εκτός Worldshops, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Δίκαιου Εμπορίου (WFTO), ξεκίνησε ένα νέο σήμα το FTO Mark. Το FTO Mark επιτρέπει στους καταναλωτές να αναγνωρίζουν ότι το προϊόν είναι δίκαιου εμπορίου και να λαμβάνουν εγγυήσεις ότι τα πρότυπα έχουν τεθεί σε εφαρμογή για τις συνθήκες εργασίας, τους μισθούς, την παιδική εργασία και το περιβάλλον.
alternative-trade
κοινωνίες κάποιων αιώνων πίσω. Θα δώσουμε στο σημείο αυτό μία σύντομη ανασκόπηση για το τι είναι από που προήλθε και πως διαμορφώθηκε το εναλλακτικό εμπόριο. Το εναλλακτικό εμπόριο συνδυάζει το εμπόριο με την ευαισθητοποίηση του κοινού για την καταπολέμηση της φτώχειας, στηρίζοντας με αυτόν τον τρόπο παραγωγούς από αναπτυσσόμενες χώρες ενώ παράλληλα τους βοηθά να αναπτυχθούν.
Στόχος του εναλλακτικού εμπορίου είναι μια πιο ανθρωποκεντρική εμπορική διαδικασία βασισμένη στον αμοιβαίο σεβασμό μεταξύ παραγωγών, εισαγωγέων, καταστημάτων και καταναλωτών. Επιπλέον δίνεται η δυνατότητα στον καταναλωτή να γνωρίσει τον πολιτισμό, την ταυτότητα, αλλά και τις συνθήκες που στις οποίες ζουν οι παραγωγοί.
Καθ ‘όλη τη δεκαετία του 1960 και του 1970, το κίνημα του δίκαιου εμπορίου προσπαθούσε να φέρει στις δυτικές αγορές προϊόντα που προέρχονται από χώρες που είχαν αποκλειστεί για πολιτικούς λόγους. Χιλιάδες εθελοντές πωλούσαν καφέ από την Αγκόλα και τη Νικαράγουα σε Worldshops, στο πίσω μέρος των εκκλησιών, από τα σπίτια τους και από περίπτερα σε δημόσιους χώρους. Χρησιμοποιούσαν την πώληση των προϊόντων ως όχημα για να παραδώσουν το μήνυμά τους: να δοθεί σε οικονομικά ασθενέστερους παραγωγούς μια δίκαιη ευκαιρία και να υποστηριχτεί η ανάπτυξή τους.
Μπορεί οι πωλήσεις να μην άνθισαν, όμως το κίνημα εξαπλώθηκε, δεκάδες οργανισμοί δίκαιου εμπορίου δημιουργήθηκαν καθώς και οργανώθηκαν δράσεις και εκστρατείες ενάντια της εκμετάλλευσης και της ξένης κυριαρχίας. Τα ιδεώδη του Νέλσον Μαντέλα, του Julius Nyerere και των Nicaragua Sandinistas έγιναν γνωστά: το δικαίωμα στην ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση, στην ισότιμη πρόσβαση στις αγορές και τους καταναλωτές του κόσμου.
Παρόλο που τo δίκαιο εμπόριο εμφάνιζε συνεχώς αυξανόμενες πωλήσεις, η διάθεσή τους γινόταν αποκλειστικά σε Worldshops. Ο μόνος τρόπος για την αύξηση των ευκαιριών πώλησης ήταν να αρχίσουν να προσφέρουν προϊόντα του δίκαιου εμπορίου, όπου οι καταναλωτές συνήθως ψωνίζουν σε μεγάλα κανάλια διανομής. Το πρόβλημα ήταν να βρούμε έναν τρόπο για να επεκτείνει τη διανομή χωρίς να διακυβεύεται η εμπιστοσύνη των καταναλωτών στα προϊόντα δίκαιου εμπορίου και την προέλευσή τους.
Μια λύση βρέθηκε το 1988, όταν ξεκίνησε το πρώτο σήμα Fairtrade, Max Havelaar. Η ανεξάρτητη πιστοποίηση επέτρεψε τα προϊόντα να πωλούνται εκτός των Worldshops φθάνοντας σε ένα μεγαλύτερο τμήμα των καταναλωτών και ενίσχυσε έτσι σημαντικά τις πωλήσεις του δίκαιου εμπορίου. Η πρωτοβουλία για τη σήμανση και επέτρεψαν στους πελάτες και τους διανομείς να γνωρίζουν την προέλευση των προϊόντων για να επιβεβαιώνουν ότι από την αγορά επωφελούνται πραγματικά οι παραγωγοί. Η πρωτοβουλία ήταν μια μεγάλη επιτυχία και είχε αναπαραχθεί σε πολλές άλλες αγορές: στα επόμενα χρόνια, παρόμοιες μη κερδοσκοπικές οργανώσεις σήμανσης δίκαιου εμπορίου έχουν συσταθεί σε άλλες χώρες της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής.
Το 1997 δημιουργήθηκε η Fairtrade Labelling Organizations International (FLO). Η FLO είναι ένας οργανισμός ομπρέλα του οποίου αποστολή είναι να καθορίσει τα πρότυπα του δίκαιου εμπορίου, να στηρίζει, να επιθεωρεί και να πιστοποιεί μειονεκτούντες παραγωγούς και να εναρμονίσει το μήνυμα Fairtrade σε όλο το κίνημα. Το 2002, η FLO ξεκίνησε την Διεθνή Πιστοποίηση Fairtrade Mark. Οι στόχοι ήταν η βελτίωση της προβολής του σήματος στα ράφια των σούπερ μάρκετ, να διευκολύνει το διασυνοριακό εμπόριο και να απλουστεύσει τις διαδικασίες εξαγωγής τόσο για τους παραγωγούς όσο και τους εξαγωγείς.
Τον Ιανουάριο του 2004, η FLO χωρίστηκε σε δύο ανεξάρτητους οργανισμούς: FLO International, η οποία θέτει τα πρότυπα του δίκαιου εμπορίου και παρέχει στήριξη στους παραγωγούς, και FLO-CERT η οποία ελέγχει και πιστοποιεί τις οργανώσεις παραγωγών. Ο στόχος της διάσπασης ήταν να εξασφαλισθεί η αμεροληψία, η ανεξαρτησία της διαδικασίας πιστοποίησης και συμμόρφωσης με τα πρότυπα ISO 65 για φορείς πιστοποίησης προϊόντων.
Επί του παρόντος, πάνω από 20 πρωτοβουλίες επισήμανσης είναι μέλη της FLO International. Υπάρχουν τώρα Fairtrade σήματα πιστοποίησης σε δεκάδες διαφορετικά προϊόντα, με βάση την πιστοποίηση FLO για τον καφέ, το τσάι, το ρύζι, τις μπανάνες, τα μάνγκο, το κακάο, το βαμβάκι, τη ζάχαρη, το μέλι, τους χυμούς φρούτων, τους ξηρούς καρπούς, τα φρέσκα φρούτα, τα βότανα, τα μπαχαρικά, το κρασί, τις μπάλες ποδοσφαίρου κλπ.
Σε μια προσπάθεια να συμπληρώσουν το σύστημα πιστοποίησης Fairtrade και να επιτρέψουν και στους βιοτέχνες, να πωλούν επίσης τα προϊόντα τους εκτός Worldshops, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Δίκαιου Εμπορίου (WFTO), ξεκίνησε ένα νέο σήμα το FTO Mark. Το FTO Mark επιτρέπει στους καταναλωτές να αναγνωρίζουν ότι το προϊόν είναι δίκαιου εμπορίου και να λαμβάνουν εγγυήσεις ότι τα πρότυπα έχουν τεθεί σε εφαρμογή για τις συνθήκες εργασίας, τους μισθούς, την παιδική εργασία και το περιβάλλον.
alternative-trade
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Άφησε το σχόλιο σου