Translate

Σε έναν φανταστικό κόσμο..

Φαντάσου να υπήρχε μία χώρα σε αυτόν τον κόσμο όπου όλοι οι άνθρωποι θα ήταν πραγματικά ίσοι, μία χώρα όπου δε θα γνώριζε πόλεμο μα ούτε και πείνα. Σε αυτή τη χώρα όλοι θα είχαν ίσα δικαιώματα και ίσες ελευθερίες ενάντια σε κάθε διάκριση. Όποιος αρρώσταινε θα απολάμβανε τη δωρεάν φροντίδα ενός γιατρού. Όταν κάποιος ήθελε να χτίσει ένα
σπίτι γι΄ αυτόν και για την οικογένειά του θα μαζεύονταν μια-δυο ντουζίνες άντρες για να τον βοηθήσουν. Η Γη αυτής της χώρας θα άνηκε σε όλους και κανείς δε θα καλλιεργούσε ποτέ ξένη Γη, ενώ τα αγαθά που θα παρήγαγαν οι πολίτες αυτής της χώρας θα ήταν δωρεάν και κανείς δε θα γνώριζε τι είναι το κέρδος, οι φόροι ή τα πνευματικά δικαιώματα. Αντί για κέρδος, οι άνθρωποι θα μιλούσαν για προστιθέμενη αξία. Δε θα υπήρχε ιδιοκτησία, παρά μόνο κυριότητα των αγαθών που φθείρονται στο χρόνο. Έτσι δε θα υπήρχε πολύ δουλειά για τους κλέφτες! Φαντάσου να υπήρχε μία χώρα που η Παιδεία θα ήταν πραγματικά δωρεάν και θα είχε ως στόχο να ανοίξει τα μυαλά των ανθρώπων. Φυσικά σε μία τέτοια χώρα δε θα υπήρχε χώρος για θρησκείες, για στρατούς ή για αστυνομία, μα ούτε και για Κυβέρνηση. Φαντάσου μία χώρα όπου τις αποφάσεις για τα κοινά θα τις έπαιρνε απευθείας ο κόσμος μέσα από τοπικές συνελεύσεις και από online ψηφοφορίες που θα γίνονταν κάθε τόσο. Φαντάσου να υπήρχε μία χώρα σε αυτόν τον κόσμο όπου κάθε σπίτι θα είχε πρόσβαση στο διαδίκτυο, ενώ φυσικά θα είχε και δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα, νερό και θέρμανση. Η ενέργεια θα προερχόταν από φωτοβολταϊκά ή αιολικά πάρκα, ενώ όπου ήταν δυνατόν το ζεστό νερό και η θέρμανση θα προερχόταν από τη γεωθερμία. Σε αυτή τη χώρα δε θα υπήρχαν πολυκατοικίες και η στέγη του κάθε σπιτιού θα ήταν ένας καλλιεργήσιμος κήπος. Αυτό θα χρησίμευε για την καλύτερη μόνωση, μα περισσότερο για την εξασφάλιση της διατροφικής επάρκειας του κάθε νοικοκυριού. Ο περισσότερος κόσμος θα κινούνταν τοπικά με ποδήλατα ή με άλογα, ενώ για τις μεγαλύτερες αποστάσεις οι μετακινήσεις θα γίνονταν με κοινόχρηστα οχήματα ή πούλμαν που θα κινούνταν με ηλιακή ενέργεια και με νερό της βρύσης. Τα περισσότερα προϊόντα που βρίσκουμε σήμερα στα ράφια των supermarket, σε αυτή τη χώρα θα τα έφτιαχναν οι άνθρωποι από μόνοι τους. Βεβαίως, σε αυτή τη χώρα δε θα υπήρχαν άνεργοι. Όλοι οι πολίτες θα είχαν το δικαίωμα να εργαστούν όσο θέλουν και όσο μπορούν. Όσοι κατείχαν εξειδικευμένες γνώσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη βελτίωση της τεχνολογίας και κατ’ επέκταση στη βελτίωση της ποιότητας ζωής όλων των ανθρώπων, θα αποσπούσαν το σεβασμό των υπολοίπων. Οι κάθε λογής φιλόσοφοι και καλλιτέχνες θα ήταν ελεύθεροι να μιλήσουν για ό,τι θέλουν χωρίς καμία λογοκρισία, ενώ οι άνθρωποι που θα είχαν ανάγκη θα μπορούσαν να ζητήσουν τη συμβολή των συνανθρώπων τους σε μία από τις συνελεύσεις. Το χρήμα θα υπήρχε, αλλά όχι όπως το χρησιμοποιούμε εμείς. Θα ήταν το μέσο για την επιβράβευση της κοινωφελούς εργασίας, δηλαδή της εργασίας εκτός σπιτιού. Η επιβράβευση αυτή θα ήταν ίση για όλους όσους εργάζονταν τις ίδιες ώρες με εξαίρεση κάποιες βαριές εργασίες, η περαίωση των οποίων θα έχαιρε μεγαλύτερης επιβράβευσης. Το χρήμα ουσιαστικά θα αγόραζε ελάχιστα πράγματα, αφού τα περισσότερα θα ήταν δωρεάν. Περισσότερο θα χρησίμευε στα ταξίδια των πολιτών αυτής της φανταστικής χώρας στο εξωτερικό. Αυτή η χώρα βεβαίως θα ήταν η ίδια τουριστικός προορισμός πολλών άλλων ανθρώπων, πολλοί εκ των οποίων θα ζήλευαν μία τέτοια ζωή…

Arkan

Share on Google Plus

About Απέναντι Όχθη

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

Άφησε το σχόλιο σου